Cando me falan de España, sempre teño unha disputa, que se España é miña nai, eu son un fillo de puta. (Suso Vaamonde)
domingo, 19 de agosto de 2007
Un rumbo trabucado
A penalización dos actos ou das intencións é precisamente o que diferencia a democracia de feixismo. Isa perigosa deriva é a que está levando á sociedade occidental a un futuro que nin os piores pesadelos de Orwell, no seu 1984, ou Huxley, no seu Mundo Feliz, puideron contemplar. É un camiño polo que nos conducen sen decatármonos, paseniño, paseniño. Hoxe limitamos o uso do tabaco –que veremos qué escusa poñen cando a xente deixe de fumar maioritariamente e siga a palmar de cancro a esgalla-, mañá cargamos un imposto preventivo –lease canon da SGAE- que considera a todo o paisanaxe potenciais delincuentes, presuntos ou como queira chamársenos, e pasado tódolos calvos contra a parede e a parar balas co peito. Pero qué carafio de mal lle pegou ó mundo? Señor Censor, fai algo útil e suicídaste.
Assinar:
Postagens (Atom)