segunda-feira, 6 de abril de 2009

Crítica da razón impura. I parte.

Co gallo da última actuación 'democrática' da Executiva e o Consello Nacional, vou comentar un par de cousas, en plan eu non fun.
O martes pasado, sen coñecer ren da movida, entereime* de que a Executiva propoñía ó Consello Nacional concurrir ás eleccións europeas en coalición con ERC, EA e Aralar. Non sei, mais seguramente algún-ha das mentes pensantes creu que nós, os críticos independentes, estabamos desexando de ire cos cosocios -isto é, os do mesmo nivel de ideas- cataláns e baskos. E será un soño co que espertan as nosas mentes pensantes, porque o que é eu, e coma mín a ringleira dos críticos, non comungo con ir tomarlle nada con outra parella calquera.
De casualidade, porque os ribeiraos e as ribeirás somos como somos, discutiuse do tema na última asemblea comarcal, co resultado de que máis da metade dos presentes, entre iles/elas eu, apoiaban que o BNG fose en solitario ás europeas.
O sábado, 4 de abril, o Consello Nacional decidía, case por unanimidade, apoiar a coalición electoral coa esquerda independentista catalá e baska. E ló, non vos dixemos hai xa cinco anos que estabamos fartos de que non nos preguntarades? Pois iso.

*Polos medios menos afíns, que manda carallo na Habana.