Manifiesto

Hoxe tocaba, xa tocaba, que leva esto quince días parado, cousas de outras obrigas, facer algo de autocrítica, en palabras dun bo amigo. Debinlle retrucar que todo, todiño o blo é autocrítica, pero ben, os consellos positivos e benintencionados acéptoos sempre. Mais, vai ser que non, que hoxe -nantronte xa, que o maquinillo púxose parvo e non me deixou postealo aquil día- que teño algo de tempo son outros os temas que ocupan o centro do meu sentido particular, que é o meu sentido común propio.

É que ven de me mandar un outro amigo un correo no que se sinala a adhesión de Tele5 ó Manifiesto por la lengua común e convócase un apagón televisivo á dita cadea.

Non son moi dado a tirarme á piscina sen mirar se hai auga, así que craveille no google o de Manifiesto etcétera, pensando que o tal non podía ser tan terrible, por moito que o leven asinado unha boa meda de impresentables. Pero sí, amigos, entre outras cousas, o manifesto propugna que:

A lingua do imperio pequeno é a única que se lle supón, igual que os ovos na antiga mili, ós cidadáns españois. Polo tanto, como galego non me podo gabar precisamente de coñecer a lingua de Jorge Manrique, que o parece pero non é un cantante de boleros, porque se a descoñecese por completo, iste panfleto deixaríame fóra da categoría de español.

A educación ten que ser en castelán, e se queres dar galego, pois dalo coma lingua estranxeira, e xa vas polas viñas.

Que se queres ser atendido en galego nun organismo público, vas máis ben dado. Igual ías consultarte de osos e pel ó SERGAS e o único que está dispoñible que fale galego é o otorrinolaringólogo, que para a cousa da fala xa vai ben.

Que se o teu enderezo é Rúa dos Biosbardos e só hai sitio para un letreiro, vas máis ben dado, porque como ten que ser en castelán, vives na Calle Yoguresceltasdedanone.

Que nos vaiamos acostumando a ESCUCHAR ós nosos políticos no Parlamento galego, porque co urbanitas que se están volvendo, escoitar xa só escoitaremos a ises rojos folloneros do Bloque.

En fin, que declaro o boicot a Tele5 e a toda obra relacionada cos asinantes do Manifiesto por la lengua incorrupta de Franco, entre iles, por máis coñecidos, o excritor experuano Mario Vargas Llosa, o exactor excatalán Albert Boadella, o quensabesefilósofo charramangueiro Fernando Savater e o recentemente adscrito Arturo Pérez-Reverte, que non ten moito cariño ós galegos dende que non conseguiu meterlle o que il quería á Anxela Rodicio, cando estaban os dous alá nos Balcáns. Basta ver como a trata o imbécil e escuro este no Territorio comanche. Pantasma. Ó Arturiño só lle gostamos os galegos cando nos cae unha desgracia das gordas, pero igual que lle caen ben os bangladesinos, de lonxe. E outra, que estou vingativo vindicativo total, falta que escriba a súa segunda novela, que lida unha, lidas todas.

E a vindeira semana, faremos autocrítica.